Gün gece ile, kara beyaz ile, artı eksi ile denge içinde.

Ne günün fazlası var, ne kömürün karası beyazdan öte.

İçerde çağlayanlar, satıhta sukunette.

Herşey, ama herşey bir hassas dengede.

“Olman gerekeni bulman için tabiata bak” derler, aynen öyle.

İnce ince, sanki billur terazide ölçülmüş de konmuş yerli yerine.

Ne bir eksik, ne fazla herşey dengi dengine.

Senin de için işte böyle, sağın solun bir ahenkte durmalı.

Akıl havsalan ile hislerin mizanı şaşmamalı.

Ne hep mantık silsilesiyle yaşamalısın, ne de sadece dürtünle.

Zihinin ak derken kalbin beyaz demeli ki denge kurulsun.

Bilincin evet derken, bilinçaltın eyvallah demeli ki kararlar yürüsün.

Söz dili çözerken, sükut dinlesin,

Göz yaş akıtırken, gönül inlesin.

“Herşey kararında iyidir” derler, güzel derler, hoş derler.

Allah şaşırtmasın dengeni.

Bu duadan başkası, yalan derler, boş derler.



Erkan